title, what title?

Belki ergenliğimi çok akut yaşamadığım için, belki konformizmin dibine vurmaya başladığım için, belki de konformist güçler son yıllarda iyice dayanılmaz hale geldiği için; naif olmasa da sinik bir başkaldırı sunan sanat eserleri iyice çekici hale gelmeye başladı bana. Yaklaşık bir sene önce burada hakkında yazı yazdığım ( link ) Jetzt şarkısı "Haydi gündelik hayata dalalım!" temalı "Kommst du mit in den Alltag"  ile başlayan Almanca altyazılı bu filmin en ilgi çekici sahnesini dün Walser'in "Tanner Kardeşler"'ini bitirerek kapattım ( link ). 26 yaşına kadar uşaklık, çiftçilik, oyunculuk, bankacılık yaparak geçinen Robert Walser'in otobiyografik izler taşıyan romanını kitabın arka kapağındaki söz gerçekten çok iyi anlatıyor: "Gerçekçi bir masal". Kafka'vari bir sis perdesi arkasından ne kadarının gerçek, ne kadarının eleştirel, ne kadarının kişisel olduğunu anlamak için kafa yormanız gereken bu kitabı toplumun dört bir yand...

First time I read Gabriel Garcia Marquez, it stroke a chord in me. It was as if the person I wanted to be in secret was out there doing the talking for me. When I first read Kafka, I felt that Kafka was to Garcia Marques, what Garcia Marquez to me. It would be a stretch to take this one step further with Robert Walser and Kafka, but it is no secret that Kafka read out Walser loud and laughed his guts out, and the first few pages of Geschwister Tänner struck a chord in me too. His life story is very interesting and sad at the same time. He spent a great deal of time in Weimarer Berlin, sitting in the Cafés and Bars, meticulously observed and wrote about the "creative" types there, something that I wish I had the time for when I was in Berlin. One time he went to a private school to become a butler. In the end, he was sent to the mental hospital, where he devised his own writing style and wrote what the experts now call his Micrographs, that contain stories fittin...