title, what title?

" Des Moines'de (Erzincan) ya da San Antonio'da (Adana) genç bir çocuk şu anda homoseksüel olduğunu fark ediyor. Anne baba'sının bunu fark ederlerse  onu evden atacaklarını, okul arkadaşlarının onu ezeceklerini, televizyondaki ahlakçıların kendi üzerlerine düşeni yapacaklarını biliyor. Ve önünde iki seçeneği kalıyor: İntahar ya da yalanla yaşamaya devam. Ama birgün o genç çocuk gazeteyi açıp San Fransisco'da (İstanbul'da) bir homoseksüel seçimi kazandı haberini okuduğunda iki yeni seçimi olacak: San Fransisco'ya (İstanbul'a) gelmek, ya da San Antonio'da (Adana'da) kalıp mücadele etmek! Seçildikten iki gün sonra genç bir sesten telefon aldım. Altoona, Pennslyvania (Pursaklar, Ankara) arıyordu. "Teşekkürler" dedi. Homoseksüel adayları seçmek zorundasınız! Seçmelisiniz ki bu çocuk gibiler, dünya için umut olduğunu bilebilsinler. Daha iyi bir yarın için umut olduğunu bilebilsinler. Umut olmadan bizler, sadece gayler değil, Si

Wir leben in tragischen Zeiten. Ich meine die original Griechische Bedeutung des Wortes Tragisch. Es ist eine besondere Tragödie der Menschheit, dass wir gleichzeitig viele der erbärmlich en Problemen schon gelöst haben, nur mit der verzwickte (vielleicht verfickte) Folge, dass diese Lösungen andere erbärmlichen  Probleme mit sich bringen... Es bleibt leider, ein Problem, das sich nie lösen lässt. So stabil ist diese Eigenschaft des Menschen, dass ich sie (leider) als eine formierende Eigenschaft des Menschen halte. Es ist der Fremdenhass. Heinrich Heine, schrieb über die Koranverbrennungen in Spanien diese berühmte Zeilen:     Das war ein Vorspiel nur, dort wo man Bücher     Verbrennt, verbrennt man auch am Ende Menschen. Wie verflucht ist es, dass es nachdem Holocaust, wo es Menschenverbrennungsfabriken gab, noch Leute gibt, die die Absicht haben Menschen zu verbrennen. Wie verflucht ist es, dass sie motiviert von der Angst sind, die von Terroristen verbreitet wird. Die Te

"Başkanlık Sarayı'nı dolduran ölgün hava, hafta sonu pencerelerini gagalayarak içeri giren akbabaların kanat çırpmaları ile dağıldı. Pazartesi olduğunda ölü ve çürüyen bir başkanlığın tatlı kokusu tüm şehri yüzyıllık ataletinden uyandırdı." Başkan Baba'mızın Sonbaharı Gabriel -Gabi- Garcia Maquez

Biz Özgürüz dedik hala, Vaz geçer miyiz söyle bana? Diye şarkı söylerken katledilen canlar şerefine: Yunus emre caddesinde bir sanayi sokağında Gözü dönmüş kahpe döller pusu kurmuş karanlığa Katli vacip görülmüş sebep özgür olmasında Alev almış bir ateş bu şimdi taksim meydanında yanar Ankaranın göbeğinde kızılay meydanında Ateş açmış bir polis var genci vurmuş kafasından Katle ferman verilmiş yüksek yüksek koltuklardan Alev almış bir ateş bu şimdi taksim meydanında yanar Mithatpaşa caddesinde gaziler sokağında Yola çıkmış bir çocuk var ekmek alma çabasında Katli vacip görülmüş sebep orda olmasında Korkma sönmez bir ateş bu şimdi taksim meydanında yanar.  Unutma, bu daha başlangıç, mücadeleye devam...