title, what title?

Still my favorite Daft Punk song after all these years:

Hugh Masakela'yı ve Coal Train şarkısını şans eseri televizyonda keşfettim. Güney Afrika'nın Apartheid rejimini ayakta tutan kömür madenlerinde çalışan, sevdiklerini yaşatmak için onları bir daha görmemek için onlardan ayrılanların hikayesini anlatıyor, Jazz-Afrika ritmleri-taklit seslerin birleşimi ile. Coğrafya, zaman değişiyor, acılar değişmiyor. Aklıma karıcığımı Almaya'da özlerken seyrettiğim ailesinden ayrılmış bir Nijer'li genç bir balıkçının belgeseli sırasında karaladığım şu satırlar geldi: Ne cok ozlemisim seni! Özlemin sanki: Mağralarda yankılanan martıların uğultusu, Ve Nijer'li balıkçı çocuğun burnunda, Unutayazdığı ana baba kokusu. Sokakta yaşayan Suriye'lileri, havaya uçurulan öğrencileri, uyurken katledilen polisleri, tezkere beklerken öldürülen erleri, bebeğine kavuşamadan öldürülen astsubayı düşünürken hep şu acılı düşünce geliyor aklıma. Analara çocuklarının, çocuklara babalarının, babalara doğdukları yerlerin kokusunu unutturuyo

"Nobel barış ödülünü geri veriyoruz" - AB'nin insan iadesi politikalarının ölümlere neden olduğunu kabul ettikten sonra AB Komisyon Başkanı Jean-Claude Junker   Nazi'ler gizlice falafel yer.  Tilki akıllıyken aptal'a yatar, Nazi tam tersini yapar. (Favorim)  Kendine güvene olmayanın milletine güvenmeye ihtiyacı vardır.  Hiçbir insan yasa-dışı değildir.  Bir bankacı, bir bulvar gazetesi okuruna ve bir mülteci 20 bisküvi'nin olduğu bir masa etrafında otururlar. Banker 19 bisküvi'yi yer ve bulvar gazetesi okuruna döner: "Dikkat et, mülteci bisküvini elinden alacak!" Beyninizi açın, ırkçılığı kapatın. Dies Irea adlı Alman Ad-Busting grubu'nun son günlerde ırkçı saldırıların sıkça yaşandığı Alman şehri Freital'da sergilediği akıl dolu (dolayısıyla ırkçılık boşu) anti-reklamlar. Kaynak https://www.facebook.com/pages/Dies-Irae/352841264901019?sk=timeline http://www.sp

Yaşasaydı eminim Suruç'ta olurdu Kazım Koyuncu. Korkarım ki Trabzon bayrağını taşıyan yoldaşının yanında kansere değil DEAŞ'a kurban verirdik onu bu sefer de. Yollarda mızıka çalacak çocukları vurduruyorlar, Güzel gözlü katırları vuruyorlar, sıra sahiplerine gelene kadar, Utanmadan bir de asayiş, düzen, devlet, millet laflarının arkasına sığınıyorlar. Utançlarından kaçacak delikleri yok, bağırdıkça unuturuz sanıyorlar. İnandıklarını inanç sistemi içinde korktukları başlarına gelir umarım. 3 sene önceden bir girdi: http://actoker.blogspot.com.tr/2012/08/hatayda-neler-oluyor.html 3 dünya savaşını çıkarttı sonunda büyük kumarbazın savaş çığırtkanları.

I can think of one performer who cared about his audience as much as The Boss did. It's Freddie Mercury. It is amazing how much emotion Springsteen can imbue to this Post-rock anthem of Suicide.

Fuck the 00's (oughts??). 90s was the shit.

Lieder eines fahrenden Gesellen - Wenn mein Schatz Hochzeit macht Yollara düşmüş bir Delikanlı'nın Şarkıları -  Sevgilim Evlendiğinde (Nikah Masası) Tatlı sevgilim evlendiğinde, Mutlu bir düğün ile gelin gittiğinde, En acı günüm olacak! Odama, küçük karanlık odama kaçıp, Sevgilime, O tatlı sevgilime ağlayacağım... Mavi çicek, solma sakın! Tatlı kuş, Söyle şarkını yeşim çimenlerde, Ne güzel bir dünya bu, Ne güzel! Ne güzel! Söylemeyin şarkınızı! Açmayın çiçeklerinizi! Sussun tüm şarkılar! Gece olsun ve uykuya dalayım bir an önce, Acımı düşünerek, Acımı... Doğumgünün kutlu olsun Mahler!