Kanserden ölmesin Karadeniz Ulan!



33 yasinda kaybettigimiz Kazim Koyuncu'nun 4. ölüm yildönümü. Ogün Samast'lari, Yasin Hayal'lerin, Rahip Katil'lerinin, "Sabrimizi Tasirma Ermeni Federasyon" pankartlarinin, Ismail Türüt'lerin degil, Kazim Koyuncu'nun memleketidir benim icin Karadeniz. Baris asigi bir ozani, kendi sözleriyle anmak isterim.

"Bu arada; hiç başımızdan eksik olmayan gökyüzüne, günün karanlık saatlerine, ara sıra kopsa da fırtınalara, bir gün boğulacağımız denizlere, eski günlere, neler olacağını bilmesek de geleceğe, kötülüklerle dolu olsa bile tarihe, tarihin akışını düze çıkarmaya çalışan tüm güzel yüzlü çocuklara, Donkişotlar 'a, ateş hırsızlarına, Ernesto "Çe" Guevara'ya, yollara-yolculuklara, sevgililere, sevişmelere, sadece düşleyebildiğimiz olamamazlıklara, üşürken ısınmalara, her şeyden sıcak annelere, babalara ve tadını bütün bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz. Kötü şeyler gördük. Savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük. Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. Teşekkürler dünya."

Comments

mısır said…
"Ogün Samast'lari, Yasin Hayal'lerin, Rahip Katil'lerinin, "Sabrimizi Tasirma Ermeni Federasyon" pankartlarinin, Ismail Türüt'lerin degil, Kazim Koyuncu'nun memleketidir benim icin Karadeniz"

Popular posts from this blog

Balik Hafizali Millet ve Onun Oyunbaz Yöneticileri

Brain in love...

Joy of rediscovering a Bob Dylan discovery